Historia "lśniących dziewczyn" rozgrzewała amerykańską opinię publiczna lat 20. Ta książka oddaje głos dziewczynom, które jako pierwsze wypowiedziały wojnę korporacji.






 "Pośliń, zanurz, pomaluj"- a po wyschnięciu tarcza zegarka świeci w ciemności. Praca w U.S. Radium Corporation, była spełnieniem marzeń wielu młodych kobiet. Dobrze płatna, w koleżeńskiej atmosferze, a do tego pożyteczna. Malowane przez dziewczyny przedmioty, były wykorzystywane głównie w przemyśle zbrojeniowym. Po skończonej pracy kobiety wracały do domów i  świeciły od pyłu radowej farby. Ciało, włosy i ubrania pokryte były radioaktywnym radem. Dziewczyny połykały truciznę śliniąc pędzelki, którymi malowały drobne elementy. Zarząd U.S. Radium Corporation wiedział o szkodliwym działaniu radu ale konsekwentnie, przez lata podtrzymywał teorię, że nie ma zagrożenie, w końcu rad był stosowany w medycynie.

Wkrótce pracownice zaczęły chorować. Zaczęło się od ogólnego osłabienia, wypadania zębów, kolejne…

Zabawna i wciągająca historia bezkonkurencyjnego umysłu ścisłego, dla którego nauka to przygoda życia.







Noblista i samozwańczy muzyk grający sambę, malował obrazy inspirowane fizyką, pracował przy budowie bomby atomowej i włamywał się do sejfów, niepoprawny podrywacz - Richard Feynman.
Czytając tę książkę miałam wrażenie, że siedzę przy piwie z ekscentrykiem, który opowiada mi anegdotę za anegdotą, a każda kolejna historia tworzy obraz nienasyconego światem naukowca. Teoretyczna wiedza absolutnie Feynmana nie satysfakcjonowała. Dlatego wpychał się wszędzie tam, gdzie wydawało mu się, że może wydarzyć się coś interesującego. Pracował w instytucie biologii, chodził na kurs z filozofii, uczył się języków, wykładał na uniwersytetach, uczył się zaawansowanej matematyki, miał posadę głównego chemika w jednej z innowacyjnych amerykańskich firm.

Bez wątpienia Feynman był egocentrykiem, chwilami aroganckim megalomanem. Potrafił przyznać się do błędu, zawzięcie pracował, wspierał ludzi chcących…

Rozdygotana od emocji opowieść o konfrontacji z rodziną, a przede wszystkim samym sobą. Gdzie "ja" stoi w centrum świata.








 Trzy siostry, które za sobą nie przepadają, jadą jednym samochodem na urodziny ojca. Wspólna podróż to pełna napięć zapowiedź tego, co czeka na dziewczyny po przyjeździe do rodzinnego domu.

Ta historia to tykająca bomba z opóźnionym zapłonem. Olga, Blanka i Kristýna kipią od wzajemnych pretensji, nieprzegadanych tematów i życiowych frustracji. Takie stężenie złych emocji nie może się dobrze skończyć. Petra Soukupová wierci dziurę w brzuchu współczesnej rodziny. Temat przerobiony na wiele sposobów, w tym przypadku zostaje przedstawiony zaskakująco świeżo.
W "Pod śniegiem" nie ma subtelności i niedomówień. Autorka skupiła się na udowodnieniu, że ważniejsze jest to co tu i teraz. Szkoda życia na rozdrapywanie ran, a przyszłość zależy od teraźniejszości.

Nie zaskoczę się jeśli wkrótce ktoś zdecyduje się zekranizować albo wystawić "Pod śniegie…

"Błękit" to książka o braku wody, emocjonalnych stratach i walce buntowników z konformistami. Bardzo pojemny temat z pułapką wodolejstwa.













Wcześniej Maja Lunde napisała "Historię pszczół", która zapowiadała fajny cykl klimatyczny. "Błękit"  trochę ostudził mój zapał do tego cyklu. Co by nie mówić ekologia to ważny temat, więc bez marudzenia pochłonęłam kolejną książkę.

"Błękit" to historia z dwojgiem głównych bohaterów i dwiema równoległymi historiami. Myślę, że dla nikogo nie będzie zaskoczeniem, że te dwa wątki w końcu się połączą. Ten sam zabieg wykorzystała autorka w "Historii pszczół" i było ciekawie. Tym razem to niestety droga na skróty.
Maja Lunde przedstawia nam świat oczami kobiety, która po latach przyjeżdża w rodzinne strony aby ratować lodowiec. Wracając do domu cofa się w czasie, do lat kiedy ludzie zaczynali ekspansywnie ingerować w przyrodę. Drugi wątek to historia mężczyzny i jego córki, którzy uciekając przed suszą zg…

Dla wielu ludzi świat dzieli się na "przed" i "po" jakimś zdarzeniu. Dla mieszkańców Czarnobyla "przed" już nie istnieje, a "po" nikt nie chce żeby istniało.












"Czarnobylska modlitwa. Kronika przyszłości" opowiada historię o apokalipsie, która wydarzyła się zaledwie 33 lata temu i na tylko blisko, że jej skutki miały na nas bezpośredni wpływ. Dzisiaj Czarnobyl to historia, a dla wielu ludzi teraźniejszość.

Swietłana Aleksijewicz napisała książkę o "świecie Czarnobyla". Wykluczonych ludziach i przyrodzie, którą chciano by unicestwić. Tymczasem ludzie, przyroda i historia uparcie trwają, i chcą zostać wysłuchane. Autorka spotykała się żołnierzami, służbami porządkowymi, lekarzami, nawet myśliwymi mającymi "oczyścić" teren z porzuconych zwierząt. Słuchała ich opowieści, zbierała wspomnienia rodzin aby pokazać, że Czarnobyl to katastrofa każdego pojedynczego istnienia. 
Po pożarze reaktora większość okolicznych wiosek zo…

Rosyjska powieść, genialny debiut i obezwładniająca historia, która otwiera oczy na drugiego człowieka. Emocjonalna, literacko doskonała.












 Być więźniem systemu i miejsca, a jednocześnie zyskać niezależność, zaufać sobie i otoczeniu. Nic nie oczekiwać. Nie walczyć z rzeczywistością, tylko znaleźć w niej najlepsze miejsce dla siebie. To najbardziej zapamiętam z "Zulejki". Jestem pewna, że będę do tej książki wracać, za każdym razem znajdując coś innego.

Codzienność Zulejki to niekończące się obowiązki, obelgi i samotność. Wykonuje polecenia męża, nie mając świadomości, że już wkrótce zostanie sama na świecie. Z chwilą kiedy mąż Zulejki zostaje zabity przez Rosjan, a ona zabrana siłą w podróż na koniec Syberii, zaczyna się właściwa akcja książki. Wielka przemiana zdominowanej, bezwolnej żony w samodzielną, zaradną i pełną woli życia kobietę.

"Zuleja otwiera oczy" to powieść wielu bohaterów. Do bólu prawdziwych postaci z życiorysami, których nikt nie chciałbym przeży…

Nawet nie goniąc życia trudno za nim nadążyć. Kilka historii o spóźnionych ludziach, którzy wydają się nam bliscy.










To trzecia książka Jakuba Małeckiego, którą przeczytałam. Zaczęłam od "Dygotu", a potem z ciekawością sięgnęłam po "Dżozefa", do którego odsyłam każdego, kto ma apetyt na historię z dobrym zakończeniem. Najnowsza książka Małeckiego nie ma tej mocy przyciągania, czyta się ją szybko i niestety w tym samym tempie zapomina.

"Nikt nie idzie" to historia kilku osób, które muszą się spotkać żeby dopełnić swoje życiowe scenariusze. Podróżujemy między Kaliszem i Warszawą w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, co jest nie tak ze współczesnym światem. Co takiego się dzieje, że coraz więcej ludzi czuje się nieproszonymi gośćmi, w miejscach w których żyją. Dzięki wrażliwości i talentowi autora kłopoty bohaterów szybko stają się naszymi problemami, jednak kiedy ich losy zaczynają się łączyć napięcie spada. Historia przestaje być angażująca, a zaczyna być c…

Tak sobie myślę, że mogłabym się z Mają Berezowską zakolegować, a na pewno chciałabym ją poznać. Kolejna fajna i barwna postać przywrócona pamięci.







Maja Berezowska, była szalenie popularną rysowniczką. Pracował non stop. Grafiki zamawiali u niej wydawcy książek, gazet, rysowała reklamy. Żyła ze sztuki i dla sztuki. Zawsze w dobrym nastroju, towarzyska ale nie typ gwiazdy. Zjednywała sobie sympatię w każdym towarzystwie. Była bezkonkurencyjna w tym co robiła, jej rysunki erotyczne przetarły szlak tego typu grafice.

Kobiety na pierwszym planie. Bez wulgarności, z daleka od pornografii i bez złudzeń - kobieta ma zostać zaspokojona cieleśnie, i to tak jak lubi. Bohaterowi jej rysunków to ludzie witalni, ładni i co najfajniejsze - niedoskonali, prawdziwi. Jakby Berezowska puszczała do nas oko mówiąc: "nie ma się czego wstydzić". Zmysłowość, cielesność wylewają się z jej rysunków.
Warto pamiętać o "komercyjnych" zleceniach, które realizowała Berezowska. Nie zawsze były t…

Doskonała, poruszająca i świetnie napisana. Przewrotna i zaskakująca. "Królestwo" to literacka uczta pod każdą postacią.













Warszawa, lata 30. bandyterka, namiętność i brutalność. Atmosfera podziałów, niepokoju oraz walki o wpływy. W tym wszystkim magnetyczny żydowski bokser, król miasta - Jakub Szapiro. W takiej scenerii rozgrywa się "Król", czyli powieść matka "Królestwa". Nie będę ich porównywać. Uważam, że absolutnie nie warto tego robić. Namawiam do przeczytania obydwu.

W "Królestwie" bokserskie rękawice wkładają kobiety i zarządzają historią. Z tą różnicą, że ich ringiem jest życie w wojennej rzeczywistości. Mamy sprytną i zdeterminowaną Ryfkę oraz Emilię - żonę Jakuba, która z godnością, mądrością i siłą przechodzi kolejne etapy okupacji, aż do tragicznego końca. Myślę, że nazwanie "Królestwa" książką feministyczną, co zdarzyło mi się przeczytać w kilku recenzjach, to przesada ale z pewnością, Twardoch przewartościowuje defi…

Uummat to po grenlandzku serce. Uummannaq – tam, gdzie leży serce. Miejsce w którym Ilona Wiśniewska poznawała Grenlandię. Krainę lodowych uśmiechów i mroźnej ciszy, którą przecina tylko wycie psów.











"Lud. Z grenlandzkiej wyspy" to trzecia książka autorki o dalekiej Północy. Jestem pewna, że nie ostatnia, Wiśniewska rozgościła się w tamtejszych klimatach i widać, że coraz lepiej je czuje. Autorka pracowała jako wolontariuszka, w jedynym na wyspie domu dziecka w Uummannaq, i właśnie to miejsce będzie punktem wyjścia do każdej opowieści.
Historie o skutych lodem emocjach. Uczuciach, których się nie okazuje bo to oznaka słabości. Na Grenlandii trzeba nauczyć się sztuki przeżycia, a emocje w tym nie pomagają. Siłą Grenlandczyków jest wspólnota. Razem pracują, polują i świętują. Ufają sobie i zapewniają bezpieczeństwo. Jednocześnie żyją w izolacji, osamotnieniu i poczuciu nieustającej walki o szacunek dla swojej lodowej ojczyzny.

Jest w tym reportażu niedookreślony rodzaj surowej…